طلسم انتشار «افسانه چشمهایت» شکست

 

طلسم انتشار «افسانه چشمهایت» شکست/ همکاری قربانی و شجریان

 

آلبوم مشترک علیرضا قربانی و همایون شجریان بعد از گذشت پنج سال از انتشار اولین خبرها پیرامون این پروژه سرانجام با نام «افسانه چشم هایت» ۱۹ آبان ماه منتشر می شود.

به گزارش خبرنگار مهر، آلبوم مشترک علیرضا قربانی و همایون شجریان به آهنگسازی مهیار علیزاده بعد از گذشت پنج سال از انتشار اولین خبرها پیرامون این پروژه سرانجام با نام «افسانه چشم هایت» ۱۹ آبان ماه منتشر می شود.

انتشار این اثر مشترک موسیقایی که به نوعی یکی از متفاوت ترین پروژه های همایون شجریان و علیرضا قربانی محسوب می شود در حالی است که مرداد ماه سال ۱۳۹۳ اولین خبرها از تولید یک آلبوم مشترک توسط این ۲ هنرمند پرطرفدار منتشر و از آن تاریخ تاکنون نیز اظهارات ضد و نقیض فراوان و دلایل متعددی هم برای تاخیر در انتشار آن اعلام شد.

مهیار علیزاده آهنگساز شناخته شده موسیقی کشورمان که طی سال های اخیر فعالیت های متفاوتی را در عرصه موسیقی انجام داده پیش از این درباره پروژه مشترک علیرضا قربانی و همایون شجریان که به تازگی عنوان «افسانه چشم هایت» برای آن انتخاب شده، گفته بود: دغدغه استفاده از چند صدا با نقش‌های مختلف از سال‌ها پیش و در زمان تحصیل در ارمنستان و تحت تاثیر کنسرت‌های موسیقی کلاسیک شکل گرفت؛ ولی در آن زمان تجربه کافی برای چنین پروژه بزرگی را نداشتم. علاوه بر آن کار می‌بایست روی اشعار فارسی ساخته می‌شد و این مشکل‌ترین بخش پروژه بود. انتخاب اشعاری که مرا تحت تاثیر قرار دهد و همزمان برای ساخت اثر با ۲ خواننده متفاوت توجیه‌پذیر باشد. این ایده را با همایون شجریان و علیرضا قربانی مطرح کردم و آنها پذیرفتند که روی این پروژه کار کنیم. پروسه انتخاب اشعار و ساخت موسیقی و ضبط چیزی حدود یک سال به طول انجامید که بسیار پر زحمت ولی در عین حال شیرین بود. البته یک بخش از این اثر بر روی ابیاتی از نیمای بزرگ تالیف شده است و بخش دیگر، قطعاتی را با اشعار احمد شاملو، دکتر شفیعی کدکنی، محمدعلی بهمنی، سیمین بهبهانی و علیرضا کلیایی شامل می‌شود.

این آهنگساز که پیش از این آهنگسازی آلبوم حریق خزان با خوانندگی علیرضا قربانی را در بازار موسیقی منتشر کرده است، در مورد وضعیت ضبط این اثر گفته بود: ضبط ارکستر کاملاً به صورت آنسامبل صورت گرفته و قسمت اعظم موسیقی در استودیوی تلویزیون کشور چک و همراه با ارکستر فیلارمونیک متروپولیتن پراگ انجام شده است. قسمتی از آن نیز در ایران توسط آنسامبل موسیقی معاصر ایرانی به سرپرستی خودم و به صورت مشترک در استودیوی ترانه و استودیوی کنگان(کرگدن) ضبط شده‌اند. همچنین گروه آوازی تهران به سرپرستی میلاد عمرانلو عهده‌دار بخش‌های کُر مجموعه بوده‌اند. ضمن اینکه برای اولین بار است که بعد از انقلاب ۲ خواننده سرشناس موسیقی ایرانی در کنار هم قرار می‌گیرند و اثری مشترک را تولید می‌کنند. حتما حساسیت‌ها در این باره زیاد است و ما تمام تلاش‌مان را کرده‌ایم تا بهترین اثر را تولید کنیم. این اثر برای هر ۲ خواننده اهمیت ویژه‌ای دارد تا جایی که در تمام مراحل ضبط در کنار همدیگر حضور داشتند و تلاش زیادی برای بی عیب بودن آن انجام شده است.

 

همایون شجریان به حاشیه‌های «افسانه چشم‌هایت» واکنش نشان داد

همایون شجریان به حاشیه‌های «افسانه چشم‌هایت» واکنش نشان داد

 

همایون شجریان در یادداشتی به حاشیه های پیش آمده درباره آلبوم «افسانه چشم‌هایت» واکنش نشان داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، در پی حاشیه‌های انتشار آلبوم «افسانه چشم‌هایت» به خوانندگی همایون شجریان و علیرضا قربانی و انتقاد عده ای از ضبط کلیپ این آلبوم در ایران مال و پخش عکس هایی از حضور شجریان و قربانی در این مجموعه، همایون  شجریان یادداشتی در این باره منتشر کرد.

در این متن آمده است:

«اینان به‌سیاق آن قمه‌کشان قلم کشانند

چند سالی می‌شود که بعد از هر حرکت و خبری از فعالیت‌های صاحب این قلم، عده‌ای کمر به تخریب می‌بندند.

اینکه انگیزه و غایت‌شان چیست باشد برای فرصتی بهتر. همیشه بوده‌اند کسانی که به نقد اصولی و هنری کارهای من پرداخته‌اند و با نگاهی عالمانه و قلمی پاک و آزاده نقطه نظرات‌شان را به نگارش درآورده‌اند اما گروهی نیز بوده‌اند که به مثال قداره‌کشان و قمه‌کشان، قلم از پر شال برداشته‌اند و با جوهر حسادت و تعصب کور و به قصد تخریب وارد عمل شده‌اند. اینها به سیاق آن قمه‌کشان، قلم‌کشانند.

زمانی که برای کنسرت خیابانی بی‌مرز و محدوده و برای صدها هزار نفر علاقه‌مند درخواست دادم، گفتند به دنبال شهرت است و فرمودند به جای این بلندپروازی‌ها چند شب در سالن کنسرت رایگان اجرا کند! ما صحبت از چه می‌کردیم و آنها چه پاسخی می‌دادند. مقصود من از اجرای خیابانی، بردن موسیقی به متن شهر بود. به خیابان. به جایی که هر رهگذری فارغ از همه چیز شنونده‌ام باشد. قصد من از ایده‌ کنسرت خیابانی تنها رایگان بودن آن نبود و اینان درنیافتند که کنسرت خیابانی یعنی کنسرت برای رهگذران. چه فقیر و چه دارا. چه همدل و همراه و چه اهل احوالاتی دیگر. این یعنی معجزه‌ موسیقی که هیچ مرزی نمی‌شناسد. همه را برابر و یکسان زیر سقف لاجوردی خود جمع می‌کند. با هر زبان و فرهنگ و مسلکی. این یعنی صبح تا شبی نواختن و خواندن همانند نوازنده‌ای تنگدست که در کوچه و خیابانی دارد موسیقی‌اش را به گوش همه می‌رساند نه خواندن و نواختن در سالنی خاص در زمانی خاص و با محدوده و مرزی مشخص. حکایت کنسرت خیابانی که این چنین با جوهر قلم‌کشان زهرآلود می‌شود، وای به حال حرکت‌های دیگر که خدای ناکرده منافع مالی هم در پی داشته باشد.

اوج هنر قلم کشان در کنسرت «سی» به عرصه نمایش درآمد و از خودی و غیر خودی شنیدیم و هیچ نگفتیم و هنوز ادامه دارد. به تازگی حضور حقیر همراه علیرضا قربانی در لوکیشن انتخابی مدیر هنری به منظور گرفتن چند عکس و مصاحبه، همراه تصاویر  مرتبط با آیین رونمایی که آن‌ هم تنها به دلیل خاص بودن طراحی کتابخانه و دالانی با معماری ایرانی از سوی ایشان پیشنهاد گردیده بود، برای قلم‌کشان ایجاد انگیزه کرده است. تا امروز که روزانه هزاران نفر از اقشار مختلف مردم به بازدید و خرید و عکس یادگاری می پرداخته‌اند خبری از ایشان نبود!!! تا عکسی از همایون در کتابخانه دیده شد آتش خشم شعله زد!! اخبار کذب جان گرفتند که آهنگ مشترک در مال اجرا کرده‌ایم؟؟؟ کاش تصاویر این اجرا را هم می‌گذاشتید!!

شنیده‌ها حاکی از تخلفات گسترده است!؟ چرا دایر است پس چنین جایی!؟ چرا تعطیلش نمی‌کنند تا مردم و هنرمندشان تکلیف خود را بدانند. قلم کشان محترم شما به من یاد ندهید چه بکنم چه نکنم. درسم را پس از سال‌ها شاگردی و هم‌نفسی با بزرگان ادب و هنر این مرز و بوم آموخته‌ام. من فراتر از این مردم نیستم و هر جا آنان می‌توانند حضور داشته باشند چنانچه لازم باشد من هم خواهم بود. چه آنجا کاخ سعد آباد و کنسرت «سی» باشد چه کتابخانه‌ای در یک مرکز خرید عمومی و چه سالن مجلل اسپیناس، چه فرهنگسرای بهمن که در رکاب پدر و گروه آوا افتتاح شد، چه کنسرت در خیابان و ته ناکجا آباد که آرزوی من است.

عزیزان گرامی، دیر زمانی شد که این حقیر جان و تن و دل را به معشوق سپرده امروز از چیزی باک ندارد بگذارید باز هم قلم بفرسایند. غرض این بود که بدانید چگونه با همرنگ و مخفی شدن در لابلای نقدهای مثلاً سازنده و درخشان هر از گاهی به دنبال تخریب، ظهور می‌کنند.

من نه شایسته ستایش و تقدیر شما نازنینان هستم و نه حتی قابل برای تقبیح از سوی  قلم کشان. بدانید این را و اینگونه فکر کنید که مبادا روزی دل‌های نازک و مهربان‌تان از بخل این نامرادی ها ترک بردارد.»